บริษัทต้องการขายสินค้า ที่มีตำหนิ สินค้าล้าสมัย สินค้าตกรุ่น สินค้าเสื่อมสภาพ ในราคาต่ำกว่าทุนของสินค้า สามารถทำได้หรือไม่ ?

ตามหลักเกณฑ์ตามมาตรา 65 ทวิ (4) แห่งประมวลรัษฎากร กำหนดไว้ว่า ” กรณีโอนสินทรัพย์ ให้บริการ หรือให้กู้ยืมเงินโดยไม่มีค่าตอบแทน ค่าบริการหรือดอกเบี้ย หรือค่าตอบแทน ค่าบริการ หรือดอกเบี้ยต่ำกว่าราคาโดยไม่มีเหตุอันสมควร เจ้าพนักงานประเมินมีอำนาจ ประเมินค่าตอบแทน ค่าบริการ หรือดอกเบี้ยนั้นตามราคาตลาดในวันที่โอน ให้บริการ หรือกู้ยืมเงิน”

ดังนั้นบริษัทใดต้องการขายสินค้า ที่มีตำหนิ สินค้าล้าสมัย หรือสินค้าตกรุ่น หรือสินค้าเสื่อมสภาพ ในราคาต่ำกว่าทุนของสินค้า ซึ่งมิใช่เป็นการทำลายสินค้า แต่เป็นการโอนทรัพย์สิน โดยมีค่าตอบแทนต่ำกว่าราคาตลาด หากได้มีการตรวจสอบสภาพสินค้าตามเงื่อนไขที่บริษัทฯ กำหนดไว้ และได้รับอนุมัติจากผู้มีอำนาจในการพิจารณาให้เป็นสินค้าใกล้หมดอายุ หมดอายุ ไม่ได้มาตรฐาน หรือเศษซากดังกล่าว พร้อมทั้งจะต้องมีบุคคลร่วมสังเกตการณ์ ประกอบด้วยฝ่ายคลังสินค้าและฝ่ายบัญชี โดยลงลายมือชื่อเป็นพยานในการขาย เพื่อใช้เป็นหลักฐานในการบันทึกบัญชี และได้ขายสินค้าไปในราคาต่ำกว่าต้นทุน ถือได้ว่าบริษัทฯ โอนทรัพย์สินโดยมีค่าตอบแทนต่ำกว่าราคาตลาด โดยมีเหตุอันสมควรไม่ต้องห้ามตามมาตรา 65 ทวิ (4) แห่งประมวลรัษฎากร

ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีขายสินค้าต่ำกว่าราคาทุน

เลขที่หนังสือ	: กค 0811(กม)/134
วันที่	: 29 มกราคม 2542
เรื่อง	: ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการขายสินค้าในราคาต่ำกว่าต้นทุน
ข้อกฎหมาย	: มาตรา 65 ทวิ (4), คำสั่งกรมสรรพากร ที่ ป.79/2541 ฯ
ข้อหารือ	: บริษัทฯ ประกอบกิจการผลิตอาหารทะเลแช่เยือกแข็งเพื่อการส่งออก ทุก ๆ ปี บริษัทฯ จะ มีสินค้าคงเหลือค้างสต๊อคเป็นจำนวนมาก ซึ่งประกอบด้วยสินค้าเหลือจากการส่งออกสินค้าไม่ได้มาตรฐาน สินค้าใกล้หมดอายุ พร้อมทั้งบรรจุภัณฑ์ และวัตถุดิบที่ไม่สามารถใช้ในการผลิต เนื่องจากมีการเปลี่ยนสูตร การผลิต เปลี่ยนรูปแบบ โดยปกติในปีที่ผ่าน ๆ มา บริษัทฯ จะทำหนังสือแจ้งขอทำลายสินค้าเหล่านี้ต่อ กรมสรรพากร พร้อมทั้งแจ้งให้ผู้สอบบัญชีเข้าสังเกตการณ์ด้วย การทำลายสินค้าดังกล่าวจะใช้วิธีฝังดิน และเผาทิ้ง แต่สำหรับในปีนี้บริษัทฯ ประสงค์จะขายสินค้าใกล้หมดอายุ สินค้าหมดอายุ สินค้าที่เหลือจาก การส่งออก สินค้าไม่ได้มาตรฐาน และวัตถุดิบที่นำไปใช้ผลิตไม่ได้แล้ว โดยขายในราคาต่ำกว่าราคา ต้นทุน และขายบรรจุภัณฑ์ที่มีตำหนิไม่ใช้แล้วให้กับโรงงานต่าง ๆ ในราคาต่ำกว่าต้นทุนเพื่อนำไปรีไซเคิล พร้อมทั้งทำหนังสือแจ้งขอทำลายสินค้าตามวิธีดังกล่าวต่อสรรพากรจังหวัด และผู้สอบบัญชีให้เข้า สังเกตการณ์ จึงขอทราบว่า 1. การทำลายสินค้าโดยวิธีการขายดังกล่าวข้างต้น บริษัทฯ สามารถปฏิบัติได้หรือไม่ 2. หากปฏิบัติได้ วิธีที่แจ้งไว้ถูกต้องหรือไม่ อย่างไร 3. หากปฏิบัติไม่ได้ บริษัทฯ ควรทำอย่างไร จึงจะสามารถขายสินค้าในราคาต่ำกว่าต้นทุน ได้ 4. ทางบริษัทฯ มีหน่วยงานภาครัฐและเอกชน เช่น บริษัทสอบบัญชีสภาอุตสาหกรรม แห่งประเทศไทย สภาหอการค้าไทย ซึ่งบริษัทฯ เป็นสมาชิกอยู่เป็นผู้รับรอง กรมสรรพากรจะยอมรับ หรือไม่
แนววินิจฉัย	: 1. การลงบัญชีต้นทุนหรือตัดรายจ่ายของ ของเสียตามปกติ ที่เกิดขึ้นจากกระบวนการ ผลิต ให้ถือเป็นส่วนหนึ่งของต้นทุนของผลิตภัณฑ์หน่วยที่ดีด้วย ส่วน ของเสียเกินปกติ ที่เกิดขึ้นจาก กระบวนการผลิตสินค้าที่เสื่อมคุณภาพ สินค้าที่มีตำหนิ สินค้าที่หมดสมัยนิยม สินค้าที่หมดอายุและเศษซาก หากบริษัทฯประสงค์จะทำลายสินค้าดังกล่าว โดยสามารถตัดเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิของ รอบระยะเวลาบัญชีที่ทำลายนั้นได้ บริษัทฯ ต้องปฏิบัติตามข้อ 3 ของคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ป.79/2541 เรื่อง แนวทางปฏิบัติกรณีการทำลายของเสีย สินค้าที่เสื่อมคุณภาพ สินค้าที่มีตำหนิ สินค้าที่หมดสมัยนิยม สินค้าที่หมดอายุและเศษซาก ลงวันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2541 2. กรณีตามข้อเท็จจริง บริษัทฯ ประสงค์จะขายสินค้าใกล้หมดอายุ สินค้าหมดอายุ สินค้าที่ เหลือจากการส่งออก สินค้าที่ไม่ได้มาตรฐาน วัตถุดิบและบรรจุภัณฑ์ที่มีตำหนิไม่สามารถนำไปใช้ใน การผลิต โดยขายในราคาต่ำกว่าต้นทุน ซึ่งมิใช่เป็นการทำลายสินค้า แต่เป็นการโอนทรัพย์สิน โดยมี ค่าตอบแทนต่ำกว่าราคาตลาด หากได้มีการตรวจสอบสภาพสินค้าตามเงื่อนไขที่บริษัทฯ กำหนดไว้ และได้ รับอนุมัติจากผู้มีอำนาจในการพิจารณาให้เป็นสินค้าใกล้หมดอายุ หมดอายุ ไม่ได้มาตรฐาน หรือเศษซาก ดังกล่าว พร้อมทั้งจะต้องมีบุคคลร่วมสังเกตการณ์ ประกอบด้วยฝ่ายคลังสินค้าและฝ่ายบัญชี โดย ลงลายมือชื่อเป็นพยานในการขาย เพื่อใช้เป็นหลักฐานในการบันทึกบัญชี และได้ขายสินค้าไปในราคาต่ำ กว่าต้นทุน ถือได้ว่าบริษัทฯ โอนทรัพย์สินโดยมีค่าตอบแทนต่ำกว่าราคาตลาด โดยมีเหตุอันสมควร ไม่ต้องห้ามตามมาตรา 65 ทวิ (4) แห่งประมวลรัษฎากร ดังนั้น บริษัทฯ ไม่จำเป็นต้องให้บุคคลอื่นเป็น ผู้รับรองอีกแต่ประการใด